Rouwverwerking is het leren loslaten van wat je lief was en van wat met je verbonden is geweest op een zeer innemende wijze. Zoals we kunnen leren uit het boek der waarheid, kunnen we stellen dat we als het waren een heel groot vat met ons mee zullen dragen. Een vat met al onze herinneringen en al onze ervaringen. Alles dat we ooit geleerd hebben ligt opgeslagen in een figuurlijk heel erg groot vat dat we dus allemaal op een zeer unieke wijze met ons mee zullen dragen.

Het is handig wanneer je ervaringen in dit leven als een vat wilt voorstellen.

Want verbeeld je het zo dan zul je merken dat het iets meer inzichtelijk voor je kan worden.

Loslaten

Bij het loslaten is het belangrijk om je zelf als dat vat te gaan zien. Het vat van herinneringen die je allemaal gedeeld hebt met misschien wel een heel speciaal menselijk wezen. Een menselijk wezen dat misschien wel je meest geliefde familielid was of je meest geliefde naaste zou kunnen zijn.

Je moet iets leren loslaten wanneer je signalen door krijgt dat je voortdurend aan een verslonden gevoel moet denken en dat je levenskracht er door beinvloed kan worden.

Daarom is het dus ook gemakkelijk om de rol van het vat te leren begrijpen.

Zoals een handschoen gemaakt kan zijn om er een hand in te verwarmen bij grote kouw,

hebben we Jezus gekregen om ons te kunnen bevatten wanneer we in grote kou verkeren.

Het liefste wat ik heb

Zoals ik je al vertelde was mijn vriend Jozef een van de bekendste toneelspelers van Nederland, maar omdat je dat dan beter ook echt even kunt zien en zelf mag gaan beoordelen, laat ik je even een klein stukje film zien. Het liefste wat Jozef in al zijn voorstellingen had was een klein poppetje dat hij mannetje Pluim had willen noemen. Je kunt dan ook even denken aan de ontelbare pluimpjes en schouderklopjes die deze grootse acteur in zijn theatercarriere in ontvangst heeft gekregen. Een collega-kunstenaar die ik "toevallig" had leren kennen, had op een speciale plaats nog zorgvuldig de opgenomen optredens van Jozef voor de televisie waren uitgezonden bewaard. Dankzij Jozef had hij zijn liefde voor het theater gekregen en ging hij zelf ook af en toe toneelspelen, iets dat hij dan "performance" noemde.

Theater is niet waar en ik wil niet meer doen alsof...

Jozef van den Berg heeft een paar jaar later afscheid genomen van het theater en is nu in dienst van de Heer gegaan. "Een acteur van God" noemt hij zich soms, maar dat ging natuurlijk niet zomaar en moest hij een heel groot offer voor achterlaten. En dat was buiten de duizenden kinderen en volwassenen die aan zijn lippen hingen, zijn meest geliefde vrouw en kinderen. Nee, dat ging niet zomaar en was in zijn leven het allergrootste offer dat hij heeft moeten geven. Mannetje Pluim stond voor alles en iedereen die zijn oude leven heel erg lief hadden. Hij moest dat achter zich laten om werkelijk in de Heer te kunnen zijn en dat is hetzelfde als een menselijke dood in gaan.

Dit is werkelijk het meest essentiele van iedere rouwverwerking. Je moet je eigen dood als stervelijk mens onder ogen leren zien om werkelijk in de Geest van de Heer terecht te komen. Hij verlangt van je dat jij je eigen kruis op zult pakken en Hem daarmee zult volgen.

Zoals het beeld daadwerkelijk van Jezus is ook de werkelijkheid

Dit is werkelijk het meest essentiele van iedere rouwverwerking. Je moet je eigen dood als stervelijk mens onder ogen leren zien om werkelijk in de Geest van de Heer terecht te komen. Hij verlangt van je dat jij je eigen kruis op zult pakken en Hem daarmee zult volgen.

Je leven lijkt vaak heel erg belangrijk en alles zeggend. Maar het allergrootste voorbeeld dat de mens kon krijgen is het lijdensverhaal van de Godmens Jezus die eens op een ezel het oude Jeruzalem binnen reed. Hij was liefde, maar de mensen hadden het nog niet begrepen en daarom moest Hij sterven aan een kruis dat hij zelf met zich voort moest bewegen. Bespot en belachelijk gemaakt door alle onwetenden die hem uit wilden lachen en hem tot gek wilden verklaren. En zijn volgelingen leken verslagen en werden eveneens veelal de dood in gejaagd. Het was een waar bloedbad, maar zijn Vader was 1 met Hem en liet de mens kennis maken met Zjn heilige licht dat 1 met Hem kon zijn. De heilige tabernakel vertoonde op datzelfde moment wonderbaarlijk genoeg een  hele grote scheur en het nieuwe testament was geboren. Er was een Nieuw Jeruzalem, een tweede Adam en langzaam maar zeker werd het de mensen duidelijk waarom Hij wel had moeten sterven. Op aarde tussen de mensen moest gaan bezinken en verankeren, opdat Hij het moment vind om terug te keren en zich bekend zal maken als de enige alles omvattende geest. Hoe kon Hij anders staan voor het Manna, het heilige brood dat zijn lichaam mocht verbeelden en voor de wijn die zijn bloed en heilige stromen in de mens kan gaan verbeelden. Het zijn de meest waardevolle beelden die wij nodig zijn binnen iedere rouwverwerking en zelfs voeg ik er aan toe dat iedere psycholoog of psychiater die aan deze overtuiging voorbij zal gaan, zelf helaas nog zoekende is.

Maar Zijn weg staat iedere dag open voor arm of rijk, iedereen die Hem tot in zijn diepste wezen in Zijn armen sluit en dat is niet met geld te koop of uit te drukken en voor iedereen bereikbaar.

amen

Comeback? Nee hoor, maar wel even van me laten horen.

Voordat hij er erg in had, hadden ze het al een comeback genoemd. Het was in 2014  25 jaar geleden geweest toen Jozef de theaterschouwburgen had achtergelaten. Dit meer om zijn overtuiging te begrachtigen dan om er opeens van af te stappen met een comeback natuurlijk.