Het pijnlichaam = een ernstige verslaving aan ongelukkig zijn volgens Eckhart Tolle.

Identificatie met je pijnlichaam is volgens hem het doorbreken met Tegenwoordigheid.

Dit las ik dus op een blog van een zekere Arend Landman (zie arendlandman.nl )

Hij had net het boek " Een nieuw aarde" gelezen van Eckhart Tolle en was er zeer van onder de indruk.

Vooral door zijn schrijven over het pijnlichaam dat voor hem de donkere schaduwzijde  van het bestaan kon zijde (schaduwzijde) van het bestaan kan illustreren. Hij schrijft dat het hoog tijd is geworden dat de mens zal veranderen. Tolle onderschrijft volgens Arend een zeker doel van ons bestaan. En dan verdeelt hij het onder in een innerlijk en een uiterlijk doel van de mens. Om me dit even duidelijk voor de geest te kunnen krijgen vraag ik me even af van wat hij hier dan mee bedoelt. Zo en zo het hebben van een doel zal iets nieuws voor velen kunnen inhouden. Mensen die veel geleden hebben, zullen vaak niet of zeer weinig doel meer in hun leven zien. Maar wat is dan innerlijk of uiterlijk doel? Het uiterelijke doel is dan misschien datgene dat je bij iemand waarneemd en kunt zien en het innerlijke doel misschien is datgene dat je voelt om iets aan iemands lijden te willen gaan doen. Toevallig had ik het daar gisteren ook nog met iemand over en wilde ik graag aantonen dat je inderdaad iets met je lichaamstaal innerlijk kunt laten veraderen.

Arend schrijft dan: Vanwege de menselijke neiging om oude emoties in leven te houden draagt bijna iedereen in zijn energieveld een opeenhoping van oude emotionele pijn, wat ik het ‘pijnlichaam’ noem.

Ik zie hier opeens zeer duidelijk de gelijkenis met het woordje "ZONDE" De mens heeft 2 naturen in zijn lichaam. Tusssen die 2 naturen moet hij voortdurend zien te zieken. De ene kant is de goede kan en de andere kant is de slechte kant. Of de ene kant is de LIEFDE GODS en de andere kant DE SATAN of DUIVEL die ZONDE of PIJNLICHAAM zal zijn.

De reden dat ik dus bij Arend terecht kwam was dus omdat ik net zelf een blog over pijnlichaam wilde gaan schrijven en daarom dus eerst even wilde kijken van wat andere mensen er over hadden geschreven. Zo kwam ik dus via Google uit bij Arend, iemand die ik niet ken en waar ik nog nooit van gehoord had. Maar goed, het toeval wil dat ik Eckhart Tolle natuurlijk wel al heel lang ken en verschillende mensen ken, die helemaal met hem weglopen, zelfs een beetje apparte oom van mij, leende mij in 2003 een boek van Eckhart Tolle uit omdat ik toen last had van een zeer groot pijnlichaam. Ik moest dan ook een zeer sterk pijnlichaam doorstaan. Een tijdje later adviseerde een oudere vriendin me tpevallig het boek van " Een Nieuwe aarde"  te gaan kopen. Ze had rechten gestudeerd en volgens haar was de inhoud van dit boek zeker van heilzame inhoud. Arend schrijft dus dat we kunnen ophouden om nog meer pijn toe ta gaan voegen aan ons zogeheten pijnlichaam. We zouden dus steeds meer pijn er bij op stapelen begrijp ik hier uit. Een mens voelt dus pijn, stopt dat in soort van vat en stopt er steeds opnieuw pijn weer bij. Hij maakt dus zelf dat pijnlichaam steeds groter, als ik het nu goed begrijp. Nou, dat is natuurlijk erg dom kan ik concluderen. Maar misschien gaat dat dus wel allemaal erg onbewust en heb je het zelf niet goed in de gaten en schrijft Tolle met die reden dat ook hij de mensen graag een doel wil meegeven. Toch dat doel bestaat al wat langer omschreven. De Chinees Watchman Nee beschreef ook al heel duidelijk dat de mens eigenlijk een vat was. Een vat  dat 2 naturen kent waartussen hij moet leren te kiezen. De ene kant vertegenwoordigd DE WERKELIJKE LIEFDE en het waarlijk doel van de mens en aan de andere kant zit er in dat vat DE ZONDE, iets dat dus synoniem is met het PIJNLICHAAM en niet veel goeds aan kan richten.

Je gaat toch zeker geen oude emoties verzamelen en ik denk zelf dan gelijk aan een film van Jasparine de Jong waarin ze laat zien hoe ze met de dood van haar moeder omgaat. Die titel is" vroeger is dood" en was een film diel indruk op mij had gemaakt.

Arend omschrjft het als volgt: We kunnen leren te breken met de gewoonte oude emoties te verzamelen en in leven te houden, door figuurlijk gesproken met onze vleugels te slaan en niet meer in gedachten stil te staan bij het verleden, of iets nu gisteren is gebeurd of dertig jaar geleden.

Deze zin doet me dus denken aan de hele gestalt-gedachte waar ik mijn buik helaas te veel van vol heb. Gestalt is een periode in de psychologie waarbij men van alles gaat analiseren van het HIER en het NU, en toen ik ruim 30 jaar geleden daar mee te maken kreeg, zag ik hoe een docent van de socialee academie uit Groningen ( de Asca) daar op een vreselijk irritante manier mee bezig was. Je kon je in zijn lichaam niet meer bewegen, want alles werd in het hier en het nu getrokken en dan zie ik een collega die psycholoog was, studeren in een boekje dat ik ook had en dat " speel je vrij"  heette. Dat was Harrie Bollema en de bijeenkomst was met het Jacobijnerkerkhof-kinderdagverblijf in Leeuwarden. Ik zag hoe de schoonmaakster door die spelletjes in de watten gelegd werd en hoe een goede begeleidster waar ik veel van leerde, helemaal onderuit ging en opeens met hele grote vragen te maken kreeg van die zogenaamde nieuwe bewustwording. Daarom noem ik Gestalt vaak uiterst vaag. Ik ben het niet eens met de beelden die ik in het verleden dus zomaar weer tevoorschijn kan laten komen. Ik irriteerde mij dus aan die docent die destijds alles ontleende en deed alsof alles uit liefde bestond. Ik kan me nog herinneren dat we met de hele klas in zijn prive-situatie uitgenodigd werden en mochten proeven hoe een " geweldig gezin"  kon leven in absolute rust en vrede. Nog geen half jaar later was dus dat hele voorbeeld ontploft en zat die gestalt docent dus in een echtscheidingssituatie. Ook sta ik even stil bij de hele Christnamuti gedachte waar ik een tijdje in mee ben gegaan. Ik woonde toen in een huis met allemaal Christnamuti aanhangers en ik weet dat ik eveneens weer erg onder de indruk geraakte en zelfs mijn eigen vader een boekje van hem cadeau wilde doen met als titel: " Laat het verleden los"  Dit dus met betrekking tot het verlies van mijn moeder en mijn jongere broertje die beiden door toedoen van een auto-ongeluk om het leven waren gekomen. Hij heeft het lachend van me aangenomen en heeft me nooit laten weten dat het voor hem een boekje van waarde heeft kunnen zijn. Toch is hij in staat gebleken om het verleden los te kunnen laten, misschien wel nog beter als ik dat ooit heb gekunt. maar kijk ik naar mijn vader en zijn werkelijke gevoel van eigen keuze, dan heb ik daar nog steeds wel wat vraagtekens bij. Ik zie dat het hem wel heel erg gemakkelijk afgaat om dingen die hij niet wil zien of horen, naast zich neer te leggen. Ik herinner me een gesprek met psychotherapeut Ertman die mij vervolgens er op wees dat ikzelf fout zou zitten om hier over te willen oordelen. Ik moest zijn keuze als de waarheid kunnen zien. Maar die Ertman begreep natuurlijk niet van wat er alleemaal in mijn familie was voorgevallen, want anders had ze nooit dat stomme antwoord kunnen geven. Alsof ik niet meegemaakt heb van wat ik meegemaakt heb en ik mijn vader niet genoeg zou kennen. Goed ik moet hem loslaten, dat begijp ik ook wel. Maar ik wil toch zeker ook zelf gehoord worden in mijn eigen pijnlichaam? Dat vergeten de meeste specialisten maar gemakshalve. Ze laten er met het grootste gemak wiskundige sommetjes op los en geven daarmee hun conclussie en dat vind ik gewoon erg dom en kortzichtig. Maar goed die even ter zijde.

ok even terug

Ik lees vervolgens van Arend: We kunnen leren situaties en gebeurtenissen niet meer in onze gedachten in leven te houden maar onze aandacht te richten op het zuivere, tijdloze huidige moment in plaats van gevangen te raken in het in gedachten maken van films. Onze Tegenwoordigheid en niet onze gedachten en emoties wordt dan onze identiteit.

Ik lees dit en denk gelijk aan een filmvoorbeeld dat ik hier boven heb gegeven. Ook zie ik dat Arend  het woord " IDENTITEIT"  in de mond neemt. Ik vraag me dan even af of Arend weet dat dat dit voor 1 van de 5 topoftheminds is die ik op dit moment zeker heel erg serieus neem. Voor mij is topofthemind een eye-opener geweest die mij door social-media expert Anne Raaymakers ter ore kon komen. Zij omschrijft die topofthemind als 1 van de 5 elementen waar onze economie en handelsgeest zich doelmait op richten. Met andere woorden betekend die dus: Neem een topofthemind, voeg er een snufje pijn aan toe en ga mensen antwoord geven hoe ze van hun pijn kunnen afkomen en het doet grote wonderen. En wanneer je dan om je heen gaat kijken is het zondermeer een feit dat de wereld om je heen daar gehoor aan geeft. Wat dat aangaat zal ik Anne bijna willen gaan kwalificeren alszijnde de grote goeroe van deze tijd, maar gelukkig ken ik ook nog een andere realiteits zin en zie ik ook haar werkelijke behoefte om mensen echt te wilen helpen. Na mijn persoonlijke uitnodiging om een contact met haar aan te gaan, heeft zij het even af laten weten vanwege een verhuizing waar ze toen in zat, maar is er later nooit meer op terug gekomen. Ja, ik werd toen door haar uitgenodigd in Eindhoven voor een gratig meeting, maar ook daar moest ik buiten de reis er naar toe, ongeveer 20 euro betalen voor de huur die ze moest betalen voor de ruimte waar ze me dan kon ontvangen. Eigenlijk vind ik dat een beetje erg zot en voelde ik me door Anne meer een soort van nummertje geworden dat ze dus liever op afstand wilde houden. Nee, we hebben nog steeds een social-media relatie en ze heeft me dan maar eenzijdig willen benoemen tot het horen van haar persoonlijke " fanfactor"  Het is grappig om je te bedenken hoe mensen zich  met " social media"   kunnen afschermen en als het waren zichzelf helemaal willen inkapselen in eigen vaagheden die niet dichterbij mogen komen. Een ander voorbeeld dat mij hier van te binnen schiet is Patty Harpenau. Ook weer zo'n nieuw age gebeuren voor mij. Na het zorgvuldig lezen van een van haar boekjes over de secret wilde ik haar spreken en stemde ze hier in toe. Maar op duistere wijze kon ze me meerdere keren totaal voor niets laten komen. En dan beloven dat je een nieuwe afspraak zult maken en dat nooit meer willen doen. Dat soort geloof vind ik dus eigenlijk heel erg verwerpelijk. En waarom heeft zij mij eigenlijk tot 2x toe op kosten willen jagen door een reis naar Amsterdam te ondernemen en is ze alle menselijke normen van beleertheid totaal zoek geraakt? Voor mij nog steeds een vraag. Misschien laat ik haar dit blog van mijzelf ook maar lezen.

Goed, maar nu weer even verder van waar ik gebleven ben. Ik moet me volgens Arend dus richten op het " zuivere"  en " tijdloze"  Maar volgens mij doe ik dat dus al door God in mijn leven op te nemen. Maar goed, eventjes verder lezen maar.

ok, dan lees ik dus een soort van wartaal of conclussie die vol staat met onduidelijke kreten:

Negatieve emoties die je niet totaal onder ogen ziet en ziet zoals ze zijn op het moment dat ze bij je opkomen, lossen niet helemaal op. Ze laten een rest van pijn achter. De restanten van pijn die achterblijven bij elke sterke negatieve emotie die je niet volledig onder ogen ziet, aanvaardt en laat gaan, sluiten zich aaneen en vormen een energieveld dat in de cellen van je lichaam leeft. Het bestaat niet alleen uit pijn uit je jeugd, maar ook uit pijn die daar tijdens de adolecentie en volwassenheid aan is toegevoegd en waarvan een groot deel het product is van het ego. Het is de emotionele pijn die je onontkoombare metgezel is wanneer er een onwaar zelfbesef ten grondslag ligt .aan je leven. Dit energieveld van oude, maar nog zeer levendige emoties dat in bijna ieder mens leeft is het pijnlichaam.

nadere uitleg:

Voor mij is dat het omschrijven van iets zoals: " Maak je niet druk, want dun is de mode" een opeenhoping van woorden die dus niets voor mij zeggen. Het is een uiterst vaag taalgebruik om te kunnen laten zien dat je iets niet kunt uitdrukken. Een soort van rekenkundige logica waarbij men woorden wil gebruiken die men zelf niet of nauwelijks meer zelf kan begrijpen. Maar hier wordt dus uitgelegd van wat een pijnlichaam uiteindelijk zal zijn. Alleen jammer dat ik dan weer opnieuw moet afhaken. Of zal ik nog even doorlezen?

goed ik lees nog even verder over " pijnlichaam"  en kom tegen:

1. Mensen met een zwaar pijn lichaam hebben meestal meer kans om spiritueel te ontwaken dan mensen met een relatief licht pijnlichaam.
2. Het pijnlichaam heeft een eigen primitieve intelligentie, zoals van een slim dier, en zijn intelligentie is hoofdzakelijk gericht op overleving.
3. Voor het pijnlichaam is elke emotioneel pijnlijke ervaring bruikbaar voedsel.
4. Het pijnlichaam gedijt goed op negatief denken en drama in relaties.
5. Het  pijnlichaam is een verslaving aan ongelukkig zijn.
6. het pijnlichaam kent een sluimerstadium en een waakstadium.
7. Als je pijnlichaam sluimert, vergeet je gemakkelijk dat je een zware wolk of een slapende vulkaan meezeult.
8. In zeldzame gevallen verkeert het pijnlichaam jarenlang in een winterslaap voor het door een gebeurtenis wordt gewekt.
9. Het pijnlichaam ontwaakt uit zijn sluimertoestand als het honger krijgt,
10. Het pijnlichaam dat klaarstaat om te gaan eten kan het onbeduidendste voorval, iets wat iemand zegt of doet, zelfs een gedachte, als trigger gebruiken.
11. Het gebruikelijke patroon van gedachten die emoties opwekken wordt bij het pijnlichaam omgedraaid
12. Emoties uit het pijnlichaam krijgen al snel controle over je denken
13. als je verstand in de macht van het pijnlichaam is, wordt je denken negatief
14. Er kan een vicieuze cirkel ontstaan tussen het pijnlichaam en je denken.
15. Als er andere mensen in de buurt zijn, bij voorkeur partner of nauwe verwant, probeert het pijnlichaam zo iemand te provoceren.
16. Pijnlichamen zijn gek op intieme relaties en families omdat ze daarin het grootste deel van hun voedsel krijgen.
17. Het is moeilijk om weerstand te bieden aan het pijnlichaam van iemand anders als dat vastbesloten is je tot een reactie te verleiden
18. Het pijnlichaam van de ander wil dat van jou wekken zodat beide pijnlichamen elkaar van energie kunnen voorzien.
19. Veel relaties maken geregeld gewelddadige en destructieve door het pijnlichaam beheerste perioden door.
20. Overmatige consumptie van alcohol activeert het pijnlichaam vaak.
21. Als iemand dronken wordt, maakt hij een totale persoonlijkheidsverandering door terwijl het pijnlichaam de macht overneemt.
22. In intieme relaties zijn pijnlichamen vaak slim genoeg om zich schuil te houden tot je begint samen te wonen en bij voorkeur een contract hebt getekend waardoor je je verplicht de rest van je leven bij deze persoon te blijven.
23. Je trouwt niet alleen met je aanstaande man of vrouw, maar ook met zijn of haar pijnlichaam – en hij of zij met dat van jou.
24. Het kan een hele schok zijn als je, misschien niet lang nadat je bij elkaar bent ingetrokken of na de huwelijksreis, opeens een volledige persoonlijkheidsverandering bij je partner bespeurt.
25. Als je partner iets tegen je zegt is het niet je partner die spreekt, maar het pijnlichaam dat door hem spreekt.
26. Wat hij zegt is de versie van de werkelijkheid van het pijnlichaam, een werkelijkheid die volkomen verwrongen is door angst, vijandschap, woede en het verlangen pijn te doen en meer pijn te ontvangen.
27. Op dat moment vraag je je misschien af of dat het echte gezicht van je partner is dat je nooit eerder had gezien en of je soms een vreselijke vergissing hebt begaan door deze persoon te kiezen. Het is natuurlijk niet zijn ware gezicht, maar dat van zijn pijnlichaam dat hem tijdelijk in bezit heeft genomen.
28. Het zal moeilijk zijn een partner te vinden die geen pijnlichaam torst, maar het is wel verstandig iemand te kiezen met een niet al te dicht pijnlichaam.
29. Sommige mensen lopen rond met een dicht pijnlichaam dat nooit helemaal gaat slapen. Ze kunnen glimlachen en een beleefde conversatie voeren, maar je hoeft niet paranormaal begaafd te zijn om die kolkende bal van ongelukkige emotie in ze te voelen die vlak onder de oppervlakte wacht op de volgende gebeurtenis om te reageren, de volgende persoon om te beschuldigen of verwijten te maken, het volgende ding om ongelukkig over te zijn. Hun pijnlichaam krijgt nooit genoeg, heeft altijd honger.
30. Sommige mensen met een dicht pijnlichaam worden activist en gaan ergens voor vechten. Dat kan een goede zaak zijn en soms weten ze aanvankelijk veel te bereiken, maar de negatieve energie die stroomt in wat ze zeggen en doen en hun onbewuste behoefte aan vijanden en conflicten wekken steeds meer weerstand op tegen de zaak waarvoor ze zich inzetten. Gewoonlijk loopt het eropuit dat ze ook binnen hun eigen organisatie vijanden krijgen omdat ze overal waar ze heen gaan redenen vinden om zich rot te voelen, en zo blijft hun pijnlichaam precies vinden waar het naar zoekt.
31. Het begin van de bevrijding van het pijnlichaam ligt allereerst in het besef dat je een pijnlichaam hebt.
32. Dan, belangrijker, in je vermogen tegenwoordig genoeg, alert genoeg, te blijven om het pijnlichaam in jezelf op te merken als een zware instroom van negatieve emoties wanneer het actief wordt.
33. Als het pijnlichaam herkend wordt, kan het zich niet meer voor jou uitgeven en door jou leven en zich vernieuwen.

34. Je bewuste Tegenwoordigheid doorbreekt de identificatie met het pijnlichaam.

35. Als je je er niet mee identificeert, kan het pijnlichaam geen macht meer uitoefenen over je denken en kan het zich dus niet meer voeden met je gedachten.

36. Het pijnlichaam lost in de meeste gevallen niet onmiddellijk op, maar als je de verbinding ervan met je denken hebt doorgesneden, begint het pijnlichaam energie te verliezen.

37. Je denken wordt niet meer verduisterd door je emoties; je huidige waarneming wordt niet meer verwrongen door het verleden. De energie die gevangen zat in het pijnlichaam verandert dan haar trillingsfrequentie en wordt omgezet in Tegenwoordigheid.

38. Op deze manier wordt het pijnlichaam brandstof voor bewustzijn.

39. Het verklaart vaak de meest wijze en verlichte mannen en vrouwen op de aarde een zwaar pijnlichaam hadden.

Goed, het is me toch wel waardevol gebleken om even verder te lezen. Arend geeft voor mij 39 punten die ik hierboven even genoteerd heb. Ze zeggen zeker iets over de betekenis van een pijnlichaam is en daar was ik dus naar op zoek. Bij het nader bekijken van de site van Arend Landman, viel het me op dat hij op een goede manier zijn woord weet te verkopen en denk hier zeker iets van te hebben geleerd.

Om misverstanden te verkomen zal ik deze tekst ook nog even naar Arend Landman toesturen.